Als journalist kom je vaak nieuwe dingen tegen. Zo was ik op 2 oktober bij – zover bij de organisatie bekend – het enige logeerhuis in Nederland. Dat is in Rotterdam Ommoord. Bij de gastvrije vrijwilligers kreeg ik koffie, broodjes en heel veel informatie. Wat een logeerhuis is? lees maar. Het leverde een artikel op dat 3 oktober in het AD Rotterdam Oost stond. Voor dit artikel schreef ik de tekst en maakte ik de foto. Waarom mijn naam dan niet bij de tekst staat? Het AD schijnt ‘omwille van de stijl’ alleen bij de foto óf bij het stuk een naam te willen, als deze door één persoon gemaakt zijn. Ze zijn er niet erg consequent in, maar soit.
Burenhuis wil uitbreiden naar Zuid
Burenhuis springt in op bezuinigingen in zorg
ROTTERDAM – Stel, je wordt uit het ziekenhuis ontslagen, maar je hebt nog wel enige verzorging nodig. Je dochter woont in Limburg, je zoon in Groningen, ouders heb je niet meer en je netwerk is klein. Voor die mensen heeft Wilma Petersen logeerhuis De Buren bedacht.
“Mensen zonder netwerk of familiehulp kunnen hier tijdelijk terecht,” legt Wilma Petersen uit tijdens het open huis, woensdag. “Een verblijf is altijd gericht op weer naar huis gaan. Daarom noemen we het een logeerhuis. Of het mis gaat als de gasten weer thuis zijn? Nou, we zouden wel meer aan nazorg willen doen.”
In de Dekemaflat aan de Cordell Hullplaats kocht de 100-jarige Johanniter Orde in 2009 een woning en dat werd het Burenhuis. Er zijn vier kamers voor mensen in het grijze gebied tussen ziekenhuiszorg en thuis.
Thuiszorgorganisaties leveren ook hier zorg. “Handig, want ze kunnen ook direct twee of drie mensen verzorgen.”
Stichting KSA/GCW regelt alle zaakjes. De oorsprong ligt in het levensbeschouwelijk maatschappelijk werk. Wilma: “Maar alle kleuren en geloven zijn welkom. Maar drugs en alcohol zijn verboden.”
“Voor zover ik weet, is dit het enige Burenhuis in Nederland. Het is nog altijd niet erg bekend. De meeste gasten komen via maatschappelijk werk of de GGD. Of via ziekenhuis. Vaak mensen die in sociaal isolement zitten. Zorgmijders ook wel. Die proberen we te helpen.”
Petersen verwacht dat het concept zal groeien. “Er wordt ontzettend gesneden in de zorg. Op een gegeven moment ben je gewoon ’te goed’ voor het ziekenhuis en de overheid trekt zich terug. We zijn nu bezig met een locatie aan de Rijnhaven op Zuid. We krijgen vaak telefoontjes van Zuid, maar die willen niet naar de andere kant van de Maas.”
Het logeerhuis krijgt geen subsidie en wordt particulier bekostigd. “We hebben geen huurlasten en overdag is er hulp van vrijwilligers. De gasten betalen een tientje per dag.”
Overdag zijn er in drie diensten vrijwilligers aanwezig. Wilma: “Het is eigenlijk net alsof je bij de buren een oogje in het zeil houdt.” ’s Nachts is er wel alarmering. “En als iemand hier voor het eerst is, hebben we studenten die vrijwillig overnachten, zodat iemand zich niet alleen voelt in een vreemd huis.”
Nico en Wil zijn twee van de vrijwilligers die op de open dag bezoekers te woord staan. Nico: “Ik doe dit omdat ik ben ontslagen. Ik werkte altijd in de zorg en thuis zitten is niks voor mij.” Ook Wil is een zorg-mens. “Van huis uit was ik verpleegkundige. Ik heb bezoekwerk gedaan voor Zonnebloem. Dit was wat anders. Zorgen voor mensen vind ik gewoon leuk.”
