Elke keer als ik merk dat het CDA weer eens het IJsselpad te berde brengt, denk ik: pfff. Ik word een beetje moe om dat gedoe om niets. Bühnepraat, dat is het.
Waar hebben we het over? Om kort te gaan: een pad langs de IJssel waar het CDA in Moordrecht over begon te piepen en wat door de partij hoe dan ook tot op de dag van vandaag op de politieke agenda wordt gehouden. Om het geheugen even op te frissen: de Moordrechtse CDA mannenbroeders kwamen met het idee in 2007, bij algemene beschouwingen, waarin veel partijen toch altijd iets ludieks willen bedenken. Al was het maar om de krant te halen. Toen kwam het al over als ‘kijk-ons-toch-eens-een-leuk-en-bijzonder-idee-hebben’ en dat is het wat mij betreft nog steeds. En wat mij betreft blijft het een idee, want in werkelijkheid voegt een geldbedrag, hoe laag of hoe hoog ook, niets toe aan het plan.
Begrijp me niet verkeerd: ik ben voor wandelen langs de IJssel. Hoe meer mensen er wandelen, hoe beter. Maar de mensen die dat willen, moeten gewoon goeie wandelschoenen of lekkere laarzen aantrekken en wandelen waar dat kan. Elke euro die wordt gebruikt om op wat voor manier het aanwezige pad te pimpen is naar mijn idee weggegooid geld.
Voor wie het niet gevolgd heeft: er is nogal wat onderzoek gedaan naar de mogelijkheden, de afgelopen jaren. Ik gok een behoorlijk aantal ambtenarenuren en in de Moordrechtse tijd is zelfs een extern bureau aan het werk gezet om over het pad te brainstormen. En ja: zo’n bureau moet met iets komen, dus kwam een uitgebreide variant naar boven, die terecht door toenmalig burgemeester Huub van der Meer onder in een lade werd gelegd. Te duur en te ambitieus. En tijdens de laatste adem van de gemeente Moordrecht werd het IJsselpadplan lekker ‘over de fusie’ heengeschoven. Laat Zuidplas het maar uitzoeken…
Zuidplas heeft het uitgezocht en in eerste instantie was het financieel wethouder Henk van der Torn (VVD) die door liet schemeren dat het pad wat hem betreft geschrapt mocht worden. Om financiële redenen. En dat is een argument dat het in deze tijd van bezuinigingen altijd lekker doet. Toch geeft het CDA het niet op en uiteindelijk werd er maar weer een notitietje gemaakt, zodat het college in ieder geval kan zeggen dat het ermee bezig is.
In die notitie pleit het college voor een onverhard pad. Dat is het nu ook… Andere opties waren een pad met ‘halfopen tegels’. U weet wel: van die tegels waar gras doorheen groeit, maar waar je wel netjes je auto op kunt parkeren. Ook genoemd werd een schelpenpad, maar die mogelijkheid wordt afgestreept omdat… schelpjes weg kunnen spoelen bij flinke vloed… Tja, dat zou ook zonde zijn van het geld.
Ondertussen gebruikt het CDA het pad nog altijd – en dat is wel heel slim – als campagnemateriaal. Zo werd afgelopen zaterdag een wandeling over het pad georganiseerd. Lekker concreet: het CDA wil een pad! En wel hier! Het komt er, als u op ons stemt! Zo is het natuurlijk niet, maar het idee is wel lekker duidelijk. Ik beloof dat ik uit woede in de IJssel spring op de dag dat het CDA er nog een schepje bovenop doet en gaat pleiten om het IJsselpad te vernoemen naar een lokaal CDA-politicus. Alsjeblieft, laat ze niet komen met een idee voor een Ron Gast-pad, een Gert Will-pad of een Marc Lansink-pad. Alsjeblieft, laat de IJsseloevers zoals ze zijn en gebruik het geld beter.
