Je doet wat je kan, hè, om de lokale democratie een beetje op peil te houden. Daarom organiseerde Omroep Zuidplas gisteren, maandag 10 maart, het eerste Omroep Zuidplas Verkiezingsdebat. Ook wel Lijsttrekkersdebat genoemd. Ik wil er, 8 nachtjes voor de verkiezingen, graag even op terugblikken. Samengevat: het was top om aan mee te werken! Uitputtend, maar top.
Eerst even een bedankje. Een bedankje aan mijn collega’s bij Omroep Zuidplas, die allemaal – vrijwillig – veel tijd en energie hebben gestoken in het Verkiezingsdebat. Zoals er eigenlijk week in, week uit, veel energie wordt gestoken in de lokale nieuwsvoorziening. Persoonlijk ben ik van mening dat er grenzen zijn aan wat je van vrijwilligers mag verwachten. Van Omroep Zuidplas wordt veel verwacht en omdat Omroep Zuidplas die verwachting in mijn optiek waar weet te maken, zitten de gemeente Zuidplas en de vele inwoners die zich via de Omroep (site, kabelkrant, radio, TV) op de hoogte houden van het nieuws voor een dubbeltje op de eerste rang. Maar daarover wellicht een andere keer meer.
Als we toch aan het bedanken zijn: ook de acht deelnemers aan het debat hebben bijgedragen aan een goed debat. Het is niet niks, met zeven anderen ‘strijden’ om de winst. Live op de radio, binnenkort op TV. De campagneteams hebben waarschijnlijk geholpen om de vier thema’s voor te bereiden. En dat maakte het ook interessant. Verder heeft de gemeente Zuidplas goed meegewerkt. Niet alleen door het beschikbaar stellen van de Raadzaal (al vanaf ’s middags!), maar ook personeel. Bodes Mas en Faan en volgens mij was er zelfs een beveiliger. Voor wie? Dat laten we in het midden…
U wilt niet weten hoeveel voorbereiding in het debat is gaan zitten. Een paar weken geleden begonnen met een brainstormsessie, waarbij snel besloten werd: we gaan het gewoon doen. Vervolgens ging het team aan de slag. Een samenspel van techniek en inhoud, van organisatie en betrokkenheid. Prachtig.
Alleen al die techniek. Wie in de raadzaal aanwezig was, zag een techniektafel van vier meter breed, volgepropt met mengpanelen, laptops, microfoons en kabels. Veel kabels. Heel veel kabels. Vanaf vroeg in de middag waren Ed en Willem Bever van Omroep Zuidplas (wie mijn eerdere blog las, weet wie ik bedoel) bezig om alles in elkaar te zetten. Echt heel knap. Want wat is het resultaat? Het geluid was in de zaal goed te horen, het werd via internet naar de studio gestuurd, daar gingen de bits en bytes door een serie computers, routers, ditjes en datjes, zodat het live op de radio te horen was. Via de kabel. Via de ether. En via de stream, zodat overal ter wereld mensen konden intunen op de uitzending. Dat hebben we vooraf niet tegen de deelnemers gezegd, want de lijsttrekkers zouden zomaar zenuwachtig kunnen worden van dat potentiële miljoenenpubliek…
Wat in de voorbereiding veel tijd heeft gekost, maar ook veel lol heeft opgeleverd, waren de vier filmpjes die zijn gemaakt door Philip Freriks en Steven Spielberg (wederom, lees een eerdere blog om te weten wie het zijn). Vooraf hadden we een aantal scenario’s bedacht, maar Philip en Steven hebben er parels van gemaakt. Niet in de laatste plaats door de geweldige medewerking van De Beste Stuurman van Zuidplas. Voordat u weer een andere blog moet openklikken: dat is Thom Demmenie, ook wel het 28e raadslid van Zuidplas genoemd. Thom heeft in sneltreinvaart weten uit te leggen hoe het nu zit met die berekening van de Onroerend Zaak Belasting. Check die film. Je leven verandert voorgoed als je het inzicht eenmaal hebt.
Voor zover ik heb meegekregen, deden de filmpjes het goed in de raadzaal. Maar oordeel vooral zelf. De filmpjes waren kapstokken, aanzetten, voor debatjes tussen twee partijen. Om de andere ze partijen tijdens zo’n debat niet in slaap te laten vallen, mochten zij in het debat inbreken. Leuk voor de levendigheid, dachten we. Wanneer een lijsttrekker wilde inbreken, moest hij (het zijn allemaal hij’s) zijn inbreekkaart in de lucht steken. Onder aan deze blok staan een viertal voorbeelden van de inbreekkaarten die ik nog op de dag van het debat in elkaar heb gefrutseld. Saillant detail: de kartonnetjes voor de stevigheid heb ik gekregen bij de Lidl… Ik heb het maar niet gezegd, want dat ligt rond winkelcentrum Dorrestein in Nieuwerkerk, de omwonenden aldaar en inmiddels een aantal partijen erg gevoelig…
Keihard werk is op technisch gebied vooraf en tijdens het debat verricht door Verrips. Iwan Verrips. Geef hem een laptop, of desnoods een batterijtje en een stukje aluminiumfolie en hij hackt met zijn linkerhand de NSA, terwijl hij met zijn rechterhand de liveblog van het debat bijhoudt. En dat heeft hij dus ook gedaan. Dat laatste, mensen, dat laatste! Hij typte het eelt van zijn vingers, plaatste foto’s, plaatste de filmpjes en babbelde ondertussen op de radio de luisteraar van en naar het debat. Op de foto na afloop, uitpuffend, terwijl OZ-voorzitter Ruben Kortenhoeven een kabel oprolt.
Zag u in de zaal die twee mannen met die uit de kluiten gewassen mobiele telefoons? Dat waren geen mobiele telefoons, maar super hightech, hi-res en high-priced filmcamera‘s. Scherp tot op de snorharen. Elke trilling van het oog, elke zure blik en elke nietgestreken plooi in het overhemd werd haarfijn vastgelegd. Binnenkort in een bioscoop bij u in de buurt! Bioscoop? Is dat geen idee voor het lege gemeentehuis in Zevenhuizen. Hoe dan ook: cameramannen Cees van de Bovenkamp en Jacques Lindhout hebben fantastisch werk verricht. Want vergeet niet: als u en ik het debat al lang en breed achter de kiezen hebben, gaan zij nog even al die beelden monteren. Dat kost nog zoveel tijd, vele uren, heel veel respect daarvoor.
Tenslotte was presentatrice Marieke van der Putten fantastisch. Samen met haar – we waren het duo Putters en Van der Putten – mocht ik proberen de lijsttrekkers in toom te houden en een ieder ongeveer gelijk aan het woord te houden, qua tijd. Dat viel niet altijd mee. We wilden niet iedere keer al te bruut een verhaal afkappen als we het idee hadden dat de luisteraar zou afhaken… Vooraf hadden we wel bescheiden instructies gegeven: beetje kort, beetje bondig, geef elkaar te ruimte dan komt iedereen aan bod. En ik moet zeggen: dat ging niet onaardig.
Voor Marieke en mij (en iedereen in het team) was het de eerste keer dat we zo’n debat op deze manier deden. Een sprong in het diepe. Met het hele team hebben we de insteek, de stellingen en de vragen voorbereid. Natuurlijk zijn niet alle vragen aan de orde gekomen. Daar was gewoon geen tijd voor. We hadden nog handenvol vragen over.
Natuurlijk kon Marieke als vrouw beter multitasken dan ik. Want wat moesten we in de gaten houden: de tijd, de planning, de thema’s, de vragen, de lijsttrekkers, elkaar, het publiek, de luisteraar, de techniek, de camera’s, de beamer, de stand van de microfoon tijdens praten, de stand van de microfoon tijdens niet-praten, de stand van de microfoon bij het nuttigen van een slokje water, de inbraakkaartjes, de spreektijd en o ja: een inhoudelijk debat.
Marieke en ik hadden afgesproken dat als we het echt niet meer zouden weten, we een liedje uit de Moordrechtse musical Touw zouden gaan zingen… Vooral ik was blij dat het zover niet kwam… Voor wie het niet weet: Marieke speelde in die musical in 2009 één van de hoofdrollen. Met verve, net als de rest van de cast trouwens, destijds.
Uiteindelijk was Team Omroep Zuidplas (over vier jaar meedoen aan de verkiezingen onder de naam TOZ?) tevreden over hoe het ging. In een uurtje waren de tientallen meters kabel weer opgerold, de mengpanelen ingepakt en de laptops ingeklapt. De politici en hun achterbannen zaten toen al lang en breed aan hun eerste glaasje.
ps: in een aparte bijdrage wil ik nog ingaan op de manier waarop de lijsttrekkers het naar mijn idee hebben gedaan. Volgt later, waarschijnlijk een dag na deze bijdrage.
