Bij een bezoek aan schippersinternaat De Meerpaal in Capelle vertelde directeur Pamela Boot (hoeveel grapjes over haar naam zou zij in dit verband hebben gekregen?) mij welke bredere koers zijn met de opvang van kinderen wil varen. Tijdens een aangename en gastvrije rondleiding legde ze haar missie en visie van het internaat uit. Een duidelijk verhaal, dat relevant kan zijn voor de jeugdzorg. Gisteren in de krant het nieuws dat zij feitelijk te melden had, vandaag de achtergronden in de krant.
Schippersinternaat wil grotere rol in Capelse jeugdzorg
CAPELLE AAN DEN IJSSEL – Het schippersinternaat De Meerpaal in Schollevaar wil een grotere rol spelen in de opvang van kinderen in Capelle. Naast schipperskinderen zouden ook ‘walkinderen’ die extra zorg nodig hebben er terecht moeten kunnen.
Dat is de wens van directeur Pamela Boot. “We hopen een rol te gaan spelen voor kinderen die niet meer thuis kunnen wonen. Wij hebben hier de ruimte en goed personeel met de juiste pedagogische opleiding. Ik ben ervan overtuigd dat we jongeren en hun ouders, die vastlopen, kunnen helpen. Juist nu de gemeente meer zorgtaken krijgt, denk ik dat we echt iets kunnen betekenen voor Capelle.”
Capels wethouder Ans Hartnagel steunt de ambitie van het internaat en wil dit jaar het idee uitwerken, zei ze gisteren in deze krant.
De Meerpaal, het symbool voor ‘een veilige thuishaven’, is al dertig jaar verankerd in Schollevaar. Het internaat is tegelijk met de wijk gebouwd, juist om schipperskinderen en walkinderen samen te laten opgroeien. Het internaat kwam in Capelle, als samenvoeging van een aantal internaten uit de havenstad Rotterdam. “De buurten waar die internaten toen stonden, waren niet meer verantwoord voor kinderen,” weet Pamela Boot. “Drugsoverlast, criminaliteit. Niet ideaal.”
In het begin woonden in Capelle 125 kinderen in het forse gebouw. Vier op een kamer met stapelbedden. Doordeweeks in het internaat, in het weekend op het schip.
Inmiddels is de situatie veranderd, doordat er minder schippers zijn, met minder kinderen. Huidige schippers hebben meestal een huis en varen vaak met een matroos. Schippperskinderen groeien dan thuis op.
Toch blijven er altijd schipperskinderen die in internaten wonen. Momenteel wonen 46 kinderen in De Meerpaal. De oudsten allemaal met een eigen kamer. Pamela Boot: “Wat we bieden is begeleiding, verzorging en opvoeding. Sommige mensen denken dat de kinderen hier ook naar school gaan, maar dat is nooit zo geweest. De kinderen zitten gewoon op school, gewoon op verenigingen. Ze hebben vriendjes uit de buurt.”
Er is een grote keuken, een wasafdeling, een groot overdekt speelplein, een voetbalveld en zelfs een bibliotheek. En nog is er ruimte over. “We hebben al groepen samengevoegd en bieden buitenschoolse opvang. Verder zijn we al logeeradres voor kinderen met een beperking. Erg bekend is dat nog niet.”
De Meerpaal is afhankelijk van subsidies. Schippers betalen een inkomensafhankelijke bijdrage aan het rijk, de Meerpaal krijgt vervolgens een bedrag van het ministerie. Door de vermindering van kinderen zoekt Pamela Boot al jaren naar extra inkomsten.
Zij wil dit jaar stappen zetten om in Capelle iets toe te voegen aan het jeugdzorgaanbod. “Het internaat is altijd een tweede thuis voor schipperskinderen geweest. Persoonlijk voel ik me verantwoordelijk om de kinderen tot hun achttiende te begeleiden. Wat mij betreft wordt de doelgroep breder. We bieden de stuctuur die kinderen nodig hebben.”
