Je bekijkt nu Badmeester Leo fietst ‘even’ naar Oostenrijk
Badmeester Leo Wesdorp wordt tijdens de zwemvierdaagse goed culinair verzorgd. (foto: Bernie Putters)

Badmeester Leo fietst ‘even’ naar Oostenrijk

Mensen die bijzondere, opvallende dingen doen. Die zetten wij journalisten graag even op de voorgrond. Zoals Leo Wesdorp uit Gouderak. De badmeester van zwembad De Baan besloot een fietstochtje te maken. Naar Oostenrijk! Hoe die tocht verliep, vertelt hij in dit artikel, dat op 1 oktober verscheen in Het Kontakt in de Krimpenerwaard. Het is ook te lezen op de site van Het Kontakt.

Fietsende badmeester Wesdorp in Kontakt

GOUDERAK • Voor de gein van Gouderak naar Bad Gams. In Oostenrijk. Op de fiets. Daar kwam het avontuur van de bekende Gouderakse badmeester Leo Wesdorp eigenlijk op neer, eerder deze maand. In vijftien dagen fietste hij er met zijn zwager heen.

“Mijn moeder kwam uit Oostenrijk en ik heb er nog altijd familie wonen,” vertelt Leo Wesdorp (71). “Al veertig jaar zeg ik tegen hen: ik kom een keer hierheen fietsen. Tja, en nu ben ik met pensioen en het zwemseizoen was bijna voorbij. Dus ik had geen excuus meer… Het was ook gewoon een grote wens om het een keer te doen.”

Leo charterde zijn zwager Adriaan Bor (67), die net als Leo graag en veel fietst. En ze gingen op pad, eind augustus. Volgens de routeplanner was het zo’n 1600 kilometer. “We hadden vooraf twee dingen afgesproken,” zegt Leo. “We zouden ongeveer honderd kilometer per dag fietsen en we zouden niet gaan kamperen. Ja, want na zo’n dag fietsen willen we allebei wel lekker kunnen slapen. Elke dag zochten we een hotel, gasthuis of bed and breakfast.”

Zo gezegd, zo gedaan. En niet in seniorentempo. Adriaan: “Leo fietste vaak voorop.” Leo: “Maar Adriaan had meer bagage!”
Adriaan: “We zijn allebei wel sportief aangelegd en houden van competitie. Dus we fietsten wel door. We zijn allebei niet echt thuis met moderne gadgets, dus we gebruikten gewone kaarten. We fietsten vooral globaal de goede kant op, haha.”

Dieptepunt was hoogtepunt
Vanuit het vlakke Nederland naar het bergachtige Zuid-Duitsland en Oostenrijk. Dat betekent dat de mannen soms vol aan de bak moesten. “Ons dieptepunt was meteen ons hoogtepunt,” weet Leo nog goed. “We kwamen vlak voor Wenen op een stuk waar Adriaan zeker wist dat er een alternatieve route langs de bergen was. Maar die weg bleek óver die bergen te gaan. Tweeëneenhalf uur alleen klimmen. Dat was echt het moeilijkste stuk, met stijgingspercentages van twaalf procent. Maar we zijn niet afgestapt, we hebben niet gelopen! Boven zaten we op 1225 meter. Toen we boven kwamen, waren we helemaal stuk en feliciteerden we elkaar. En toen zagen we nog twee bergen…”

Uiteindelijk verliep de reis zeer voorspoedig. Vooraf hadden de Gouderakse badmeester en zijn zwager een paar rustdagen ingepland, maar die hebben ze uiteindelijk niet gebruikt. Leo: “Dat komt ook door het weer: dat was twee weken lang schitterend. En nul lekke banden. Dat scheelt, hoor.”

Door die omstandigheden was het genieten voor de fietsers. Leo: “We reden de Limesroute die loopt van Katwijk tot Wenen en verder, veelal langs rivieren. We zijn veel met pontjes overgevaren. Een prachtige route. Het was een heel mooie ervaring. Onderweg was iedereen ook erg aardig en geïnteresseerd. Mensen helpen je graag, als je zo’n tocht fietst.”