Nog 39 nachtjes slapen en dan zijn er verkiezingen. Bij het getal 39 moest ik onwillekeurig denken aan die ‘affaire’ waarbij Gordon een Chinese dame belachelijk maakte in zo’n talentenshow. Veel gedoe, snel vergeten, maar wat ik vooral leuk vond, is dat er ergens in Nederland een politieke partij was die het voor elkaar kreeg als reactie een Chinese kandidaat op nummer 39 van de lijst te zetten. Ik hou daar wel van, die knipoog.
In Zuidplas zou het niet kunnen, iemand op 39 zetten. In Zuidplas hebben de partijen er namelijk nogal moeite mee hun kieslijsten te vullen. Ze zullen het allemaal ontkennen, maar toch is het al jaren zo. Lokale politici vinden is niet makkelijk. En wat dan? Kopstukken van de partij hebben altijd de oren en ogen open voor nieuwe mensen. Maar wat als het niet lukt?
Dan ga je sprokkelen in je eigen familie.
“Zoon, ik wil even met je praten.”
“Ja, ik doe het veilig, pa…”
“Nee, daar niet over… Over politiek.”
“Pfff, nou snel dan, ik heb interessantere dingen te doen.”
“Nou…eh… zou jij…”
En na het beloven van een forse zakgeldverhoging staat junior dan op de lijst…
Toen dit jaar de kieslijsten langzaam binnendruppelden, viel het direct al weer op. Veel dezelfde achternamen op de lijsten… Als ik dat zie, is het eerste wat ik denk: ze kunnen niemand vinden, dus gaan maar grazen uit de eigen familieruif.
Grootmeesters zijn de liberale vrinden van de VVD. Want wie kreeg levensgenietend lijsttrekker Jan Hordijk op zijn lijst? Zijn eigen vrouw! Fredie van Heeswijk – ofwel Max – is op nummer 8 serieus verkiesbaar. En wie wist Jan Ambachtsheer erbij te babbelen? Zijn eigen zoon: Tim. De nummer drie van de lijst is Ferry van Wijnen. Die heeft zijn vrouw Mariska niet de op de lijst, maar ook zij is ex-Trotser en nu actief in het VVD-bestuur.
Over eigen vrouwen op de lijst gesproken: lijsttrekker André Muller van de SP ziet zijn Krista op nummer 15 staan.
Laten we vooral ook de Vroegopjes niet vergeten. Jacco en Joke VVD staan er weer beiden op. Jacco dit keer laag, maar Joke staat hoog en is wethouderskandidaat. Nog een paar andere man-vrouwcombinaties komen aan bod. Welke? Lees verder!
Alle partijen gebruiken verjaardagen en andere familiefeestjes om kandidaten te ronselen. Het schijnt dat de meesten pas aan het eind van de avond, na vele biertjes of wijntjes, ja zeggen. Tja, en dan zit je er aan vast.
De VVD hebben we gehad. Andere partijen kunnen er ook wat van. Minder, maar toch. D66 is zo’n partij. Op de lijst staan Claudia Wolff en haar man, Jeroen. Knap, want vorige periode een schattig klein dochtertje gekregen. Respect dat beide werkende ouders het voor elkaar krijgen.
D66-godfather Joost van Iperen staat ook weer op de lijst, samen met zijn vrouw Lenny, die charmante dame die al zoveel doet. “Zucht… zullen we het maar weer doen, Len?” hoor ik kadervader Joost in de echtelijke sponde verzuchten. “Iemand moet ze er toch op wijzen dat er kaders gesteld moeten worden, verdorie!”
Bij het CDA: na vele jaren Theo Edel in de raad van Nieuwerkerk doet nu zijn cultuurcontrolerende vrouw Marijke het goed in Zuidplas. Ze zullen niet samen in de raad komen, maar wel knus samen op de lijst.
Familie als lijstvulling. Als je vraagt of familieleden als lijstvulling fungeren, is het altijd ‘neuh, neuh, neuh, mijn zoon/dochter/vrouw/man wilde het écht zelf en blalabla..’
Natuurlijk is het ook logisch. Politiek is een hobby/passie. Als pa of ma in de politiek zitten, wordt er thuis veel over gesproken en krijg je het welbekende paplepelverhaal. Toch komt het lokaal over als armoede. Zeker omdat het lokaal zóóó moeilijk is om kandidaten te vinden. Leuren, leuren, leuren en soms zelfs adverteren. Als je steeds ‘nee’ krijgt en je weet dat die lijst vol moet, ga je op verjaardagen wel rondkoekeloeren; zou het niets voor jou zijn?
Door naar de PvdA. Vooropgesteld: het toppunt van armoede is natuurlijk dat voor een beetje lijst de lokale fusie met GroenLinks moest worden aangegaan. Het verzoek kwam van GroenLinks, maar de PvdA greep het met beide handen aan. En hoewel alles is uit te leggen, is het natuurlijk een aderlating dat de PvdA geen eigen lijsttrekker heeft, maar daarvoor de opgewekte en onbevangen Pieter Beeldman heeft weten te regelen. Beeldman is relaxed in de omgang, en dat is winst. Hij zit met vier grijsaards in de top-5. Beeldman zelf heeft geen grijs haar… Hoewel: hij is kaal…
We hadden het over familie. De PvdA-lijst kent wat dat betreft een droevig aspect. Op nummer vier staat Geertien Pols. Zij is de weduwe van Piet Pols, die in de vorige raadsperiode door ziekte kwam te overlijden. Fijn en knap dat zijn vrouw de sociaaldemocratische waarden uit huize Pols gaat voortzetten.
De grote vraag bij familieleden is: verkiesbaar of niet? Lager op de lijst: vulling. Maar in principe kun je altijd een keer gevraagd worden. Als de doorloopsnelheid groot wordt, komen zelfs laaggeplaatsten aan de beurt. In het verleden was het bij het CDA zo dat er wat wisselingen waren. Op een gegeven moment moest volgens de kieswet aan kandidaat Jolien Spelt worden gevraagd of ze in de raad wilde. Zij deed dat niet, omdat haar schoonvader Jan Spelt voor MB of BM – daar wil ik van af zijn – in de raad zat. Dat zag ze niet zitten.
Meteen over Spelt: hij had bij zijn lokale activiteiten ook altijd zijn zoon Jan Spelt junior op de lijst. En bij Beter Moordrecht was altijd nog een vader-zooncombinatie: Huib en Stefan van Dam. Zij zaten zelfs kort samen in de raad.
Hetzelfde in Nieuwerkerk: familieleden letterlijk samen in de raad. Te weten vader en dochter Slooters, van de PvdA. Korte tijd zaten Govard en Karin samen in de raad.
Mijn punt is inmiddels duidelijk? Voorheen in Nieuwerkerk: Tamara en Danny Venrooy. Samen op de VVD-lijst. Voorheen in Moordrecht: Jos en Hans Beekman. Samen op de VVD-lijst. Het kan best zijn dat ik er nog een paar mis…
UPDATE 16 FEBRUARI: Tamara van Ark belde mij vandaag en wees mij er op dat Danny nooit op een VVD-kieslijst heeft gestaan. “Maar hij had wel een VVD-poster achter het raam van zijn praktijk hangen, uiteraard,” lacht Tamara. Volgens mij heeft zijn foto ook wel eens in een VVD-verkiezingsadvertentie gestaan. Maar nooit officieel op een lijst. Waarvan akte!
Vroeger in Moordrecht was Ron Brans lijsttrekker voor de PvdA. Jammer dat dit talent zich stukbeet op een crisis in een voor de PvdA moeilijke tijd, tussen 2002 en 2006. Qua instelling was hij eigenlijk de ‘Roeland de Graaff’ van de PvdA: aimabele kerels die liever verbinden dan verwijderen, met een nuchtere en professionele blik. Waarom noem ik Brans? Omdat zijn vrouw Leona Bierhuis destijds ook op de kandidatenlijst stond. Family, man!
Ik zit even te twijfelen: in Nieuwerkerk hadden we Harm Lamberts en Emmy Kokkeler. Zij waren destijds partners, maar hebben niet samen in de raad gezeten. Nee, de band was anders: namens GBN was Harm wethouder en Emmy raadslid. Emmy moest Harm dus controleren! Afgelopen periode kwam Emmy gelukkig weer terug in het raadhuis, na een moeilijke periode. Helaas staat deze dame, met enorm veel know-how in de zorg, nu nergens meer op een lijst.
Nu zult u zich afvragen of er bij de ChristenUnie/SGP ook sprake is van familiaire banden op de kandidatenlijst. Volgens mij minder. En volgens mij komt dat doordat de christelijke vleugel altijd de minste moeite heeft mensen te vinden voor de lijst. Ik denk dat dat Staatkundige Gereformeerde Partij-verantwoordelijkheid is. Of ChristenUnionisme. Dico Bac is debutant én lijsttrekker. Hij volgt Dick Bac uit de Bac-dynastie op in de raad. Maar laten we gewoon de lijst erbij pakken. We hebben twee Van der Spekjes. Familie? Geen idee. We hebben twee Oosterwijkjes. Familie? Geen idee. Wel steeds uit andere woonplaatsen, maar dat zegt niks. We hebben verder Marc de Gooijer. En vroegah in Zevenhuizen zat Ruud de Gooijer in de raad. Familie? Ik weet het eerlijk gezegd niet.
Laag op de CU/SGP-lijst: Eline Westmaas-Bogaard. De schoondochter van het respectabele Nieuwerkerkse raadslid van weleer, Gerth Westmaas.
Kortom: familie. Je kan niet zonder ze. Vooral in de lokale politiek.
DISCLAIMER: In deze blog noem ik een hoop namen. Bent u van mening dat er iets niet klopt, laat het weten. Ik hoop niet dat ik een echtscheidingsadvocaat op m’n dak krijg… En als dat wel gebeurt, is dat vast weer voer voor een blog. Mocht ik pijnlijke of gedateerde fouten hebben gemaakt, laat het weten. Ik ken het fenomeen echtscheiding en ik meen redelijk op de hoogte te zijn.
DISCLAIMER 2: De foto’s bij dit stuk heb ik bij elkaar gegrabbeld. Uit mijn eigen archief, uit het rijke en openbare internet. Twitter, Facebook, de websites van de partijen zelf. Zo dus. Geen enkele foto is gephotoshopt. Sorry dames… Haha! Mochten er toch dringende reden zijn om foto’s hier niet te willen, kunt u contact opnemen. Ik ben niet de moeilijkste, maar ook niet de makkelijkste. Openbaar is openbaar. Afijn, zoiets. Ik hoor het wel.
