Leuk hoor, dat er ineens een verslaggever van het RTL Nieuws op de stoep stond. Met een echte filmcamera nog wel. En met kritische journalistenvragen. Het optreden op de nationale televisie, die donderdagavond 26 september heeft ook een gitzwarte keerzijde. Ineens is er een figuur met sterallures in huize Putters. De tuinkabouter…
Het was een bijzondere dag, vorige week donderdag 26 september. Die dag had de KWF Kankerbestrijding bekend gemaakt dat de opbrengst van de nationale collectie dit jaar maar liefst 15 procent lager was dan vorig jaar. En dat was niet alleen aan de economie en de crisis te wijten, want, zo zei KWF, de andere fondsen hadden te maken met een verslechtering van ‘slechts’ 8 procent. Er moest dus meer aan de hand zijn.
De verklaring werd gegeven dat de negatieve publiciteit rond Alpe d’Huzes en Inspire4Life debet was aan de lage opbrengst. Voer voor nieuwsrubrieken.
En zo kon het gebeuren dat een redacteur van RTL Nieuws mij via twitter benaderde. Ik werd gebeld omdat ik ook had gecollecteerd en ik mocht over mijn ervaring vertellen. Na een kort babbeltje aan de telefoon vroeg de redacteur of een cameraploeg en een verslaggever die middag langs konden komen om wat beelden te schieten. Tuurlijk! Gezellig!
Natuurlijk belde ik direct Ellen op. “Er komt een TV-ploeg langs, ik mag iets over de KWF-collecte vertellen!” zei ik enthousiast. Mijn vrouw was ook enthousiast, op een manier waarop alleen vrouwen dat kunnen: “Ga je dan nog wel even naar de kapper…?”
Een paar uur later stond Koen de Regt voor de deur, nadat eerder de cameraman mijn huis al had gevonden. Met een gekortwiekt koppie (mijn vrouw had haar zin gekregen…) deed ik open.
In een volledig opgeruimd huis (uurtje keihard werken voor meneer en mevrouw Putters) concludeerde de cameraman al snel: “Zullen we het in de tuin opnemen?”
Ik vond het een mooi plan. Dat daar een half omgehakte boom stond, kon de cameraman wel buiten beeld houden…
Na een kort voorgesprekje, nestelden de verslaggever en ik ons aan de tafel. Nonchalant hield Koen de Regt zijn microfoon onder zijn kin, toen we nog half een voorgesprekje hielden. Ik dacht: nu al op mijn verhaal letten, misschien neemt ‘ie dit stiekem al op en is het cameragesprek zo voor de vorm. Misschien zorgen ze op die manier dat mensen ‘naturel’ praten. Want als de camera loopt, willen mensen vaak ineens gaan hakkelen.
Gelukkig viel het allemaal mee. We babbelden een minuut of vijf voor camera. Ik was toen al benieuwd welke 10 seconden er van over zouden blijven. Want zo werk het.
Wat eruit geknipt is, is mijn antwoord op de vraag of ik het KWF nog wel steun, na alle negatieve publiciteit. Dat doe ik. Ook eruit geknipt is de vraag of ik volgend jaar wel weer ga collecteren, ondanks de slechte verhalen over waar het geld heen gaat. Dat doe ik ook. Ik vertelde dat ik nog altijd denk dat het grootste deel van de opbrengst naar onderzoek gaat. Dat er in alle grote organisaties wel eens wat fout gaat. Dat ook ik wil dat het tot op de bodem wordt uitgezocht. Dat ook ik vind dat het belachelijk is dat er zo met collectegeld en andere donaties wordt omgegaan. En dat ook ik daar tijdens mijn collecte, begin september, over heb gesproken met gulle gevers.
Ik legde de verslaggever uit dat de meeste mensen wel geld bleven geven. De meeste mensen die geld geven, doen dit uit waardering voor de collectant. Dat zeggen ze er ook bij. Ze geven geld, omdat ze het goed vinden dat mensen zich inzetten voor het KWF. Niet omdat ze een bijdrage willen geven voor het salaris van de directeur van KWF of om vreemde geldstromen naar zusterstichtingen te financieren.
De meeste mensen kijken de collectant er niet op aan wat er bij de organisatie mis gaat. Ik zei Koen de Regt dat ik collecteer omdat ik het KWF een goed doel vind. Nog steeds. Iedereen, ook ik, kent mensen in zijn omgeving die te maken hebben met die vreselijke ziekte kanker. Ik besef mij dat mijn collecte-opbrengst wellicht een druppel op de gloeiende plaat is. Maar dat alle druppels van alle collectanten en van alle andere inzamelingsacties samen wel degelijk effect hebben.
Afijn, dat was mijn verhaal. Ik kon zo ik het KWF-promotieteam, dacht ik nog. Na een halfuurtje waren Koen en zijn cameraman weer weg. De Regt wist nog niet zeker of het in het journaal van 18.00 uur, 19.30 uur of het late nieuws zou komen. Voor de zekerheid programmeerde ik alle nieuwsuitzendingen van RTL die avond op mijn recorder.
Uiteindelijk kwam er in het 19.30 uur journaal wel een kort item over de KWF, maar zonder mijn bijdrage. Die kwam wel in het late nieuws en daarna op internet. Wel mooi gemonteerd, al zeg ik het zelf. Hier is het resultaat te zien. Ik kon het filmpje niet embedden, dus gewoon een link naar de RTL-site.
En mijn tuinkabouter? Die is sinds die dag niet meer dezelfde. Ineens allemaal eisen, wil meer aandacht, wil een mooier plekje in de zon. Sterallures…
