Je bekijkt nu Capelse stadsmariniers: ambtenaren met de A van actie

Capelse stadsmariniers: ambtenaren met de A van actie

 De tekst in de afbeelding hierboven is – in verband met bestandsgrootte – niet goed te lezen. De ruwe tekst hieronder wel:

Capelse stadsmariniers: ambtenaren met de A van actie
CAPELLE A/D IJSSEL – Nee, ze hebben geen kistjes aan. Nee, ze dragen geen uniform. Nee, ze hebben geen baret op. Nee, ze dragen geen wapen. En nee, ze bevinden zich niet op zee. Toch zijn Steven Wierckx en Michèle van Donge mariniers. Stadsmariniers, om precies te zijn. Rotterdam had ze al, Capelle sinds december ook. Geen dienders in dienst van defensie, maar ambtenaren die zich moeten inzetten voor het vergroten van de veiligheid in Capelle.

De wens om dergelijke stadsmariniers in te zetten, leeft in Capelle al sinds de laatste verkiezingen. En nu zijn ze er en hebben ze een gezicht. Het doel van de stadsmariniers? “Een probleem oppakken en niet loslaten voordat het is opgelost,” zegt Steven Wierckx kordaat. “Wat we doen, is de coördinatie pakken en vervolgens de scherpte bewaren. Dat borgen is heel belangrijk. Het mag niet gebeuren dat er ergens mee gestart wordt, en dat men zich na verloop van tijd afvraagt: wat zouden we ook alweer doen? Zaken mogen niet verzanden.”

Zoals gezegd: de stadsmariniers voldoen niet aan het plaatje dat bij de term ‘stadsmariniers’ in gedachten naar boven borrelt. De stadsmariniers zijn gewoon ambtenaren. Wierckx en zijn collega Michèle van Donge benadrukken dat zij niet alleen van achter hun bureau aan de veiligheid werken. Michèle: “Juist niet. We zijn allebei geen kantoortijgers. Wij zijn er juist voorstander van op pad te gaan. Nee, dat betekent niet dat we bij een telefoontje over burenruzie direct aan gaan bellen. Daar zijn andere instanties voor. Maar als er een tendens van burenruzies is in een gebied, onderzoeken wij hoe dat aangepakt kan worden. Daarvoor overleggen we met wijkcoördinatoren, met de politie, net de woningbouwcorporaties, met iedereen die ermee te maken heeft. Ja, ook met de bewoners zelf.” Steven: “Deels voeren we regie-overleg, het andere deel van de dag zijn we buiten.” Michèle: “Met buiten bedoelen we ook de overleggen met bewonersplatforms, met organisaties. Buiten, daar steek je je voelsprieten uit. Als je weet dat ergens iets speelt, voel je aan: hier moet iets gebeuren. Binnen bedenken we vervolgens welke instrumenten zijn om iets aan te pakken. We zijn dus niet acht uur per dag op straat, maar ik kan wel zeggen dat we acht uur per dag met de straat bezig zijn.”

Steven en Michèle zijn ambtenaren, maar hebben beiden volop ervaring op straat, in het politiewerk. Michèle zat zestien jaar bij de politie, waarvan elf jaar bij de recherche en vijf jaar in uniform op straat. Daarna hield ze zich voor de gemeente Rotterdam bezig met de stadsproblematiek in twee centrumwijken. Steven op zijn beurt zat 21 jaar bij de politie, waarvan de helft van die tijd op straat. Eerst was hij wijkagent, daarna teamchef in Zuid-Holland Zuid.
Michèle: “Toen ik hoorde dat Capelle stadsmariniers zocht, dacht ik: heeft Capelle die nodig? Ik kende ze uit Rotterdam. Maar Capelle heeft geen wijken als Rotterdam-Centrum, heeft geen Dordtselaan. Maar Capelle heeft wel stadsmariniers nodig, om de zaken op veiligheidsgebied aan elkaar te knopen.”

Inwerken
Het duo is sinds december in dienst en heeft een periode van inwerken achter de rug. Inlezen in veiligheidsmonitoren, de wijken leren kennen, de politiecijfers ontrafelen en analyseren. Michèle: “De afgelopen periode hebben we met bewoners, collega’s, politie, ondernemers en woningcorporaties gesproken. Op basis daarvan kijken we waar actie op ondernomen moet worden.”
Maar echt rustig op gang komen was er niet bij. De afgelopen weken werden Capelle en Rotterdam-Oost opgeschrikt door een reeks aan overvallen. Twee C1000-supermarkten – aan het Maria Danneelserf en de Wingerd – waren het slachtoffer en ook bij het AVIA-tankstation aan de Couwenhoekseweg was het raak. Michèle: “We hebben met de ondernemers gekeken hoe de kans op herhaling zo klein mogelijk wordt. Bijvoorbeeld wat ze zelf nog kunnen doen, hoe de directe omgeving kan worden aangepast.” Steven: “We richten ons vooral op preventieve maatregelen. Samen met onze veiligheidspartners, zoals Stadsbeheer, de politie en Wijkzaken.”
Dit voorbeeld van actie na de overvalreeks is concreet, maar Steven en Michèle zitten niet de hele dag te wachten tot dergelijke situaties zich voordoen. Als stadsmariniers richten zij zich vooral op het grote plaatje. “We houden ons bezig met alle vraagstukken die met de Capelse veiligheid te maken hebben,” zegt Michèle, die zich bezig houdt met Capelle-Noord, dus alle wijken ten noorden van de Abram van Rijckevorsselweg. “De afgelopen tijd hebben we een analyse gemaakt van gebieden met een hoger veiligheidsrisico. En dan houden we ons bezig met de vraag wat er op straatgebied zou moeten gebeuren om dat te voorkomen. Het voordeel is dat wij geen onderdeel zijn van een bepaalde afdeling in het gemeentehuis. We hebben een behoorlijk onafhankelijke positie en kunnen daardoor snel actie ondernemen. Een onderwerp als veiligheid moet je breed bekijken. Het is een optelsom van allerlei zaken. Van economie tot buitenruimte. Maar veiligheid is ook een gevoel. En zorg en repressie worden steeds meer aan elkaar gekoppeld, wat een hartstikke goede zaak is.”

Steven, die de Capelse wijken ten zuiden van de Abram van Rijckevorsselweg onder zijn hoede heeft: “Wat we gemerkt hebben, is dat er al heel veel gebeurt op veiligheidsgebied. Het is ook niet zo dat wij zomaar even de problemen oplossen. Want zo is het niet. Het gaat met name om de gezamenlijkheid van het problemen oplossen.” Michèle: “We zijn eigenlijk de spin in het web, we zorgen dat er verbindingen worden gelegd. We zijn alleen niet het eerste aanspreekpunt voor Capellenaren. Want dat zijn en blijven de veiligheidspartners zoals de politie, de woningcorporatie en de afdeling Handhaving van de gemeente.

Maar hoe zit het nu met die naam, ‘stadsmariniers’? Steven: “Die naam geeft volgens mij vooral de actiegerichtheid aan die we hebben.” Michèle: “We zijn de frontline-medewerkers, die midden tussen de Capellenaren staan. We geven gevraagd en ongevraagd advies. Vooral over de complexere veiligheidsvraagstukken.”

BERNIE PUTTERS