Zijn sociale media gevaarlijk? In NRC stond gisteren een artikel (klik op ‘lees meer‘), dat werd getwitterd door Kay van de Linde, dat werd overgenomen door GeenStijl en dat nu ook hier staat… Zo gaat dat. Een mooi tienpuntenlijstje, waar iedereen dan weer een mening over heeft. Ook ik…
De essentie van het lijstje: het gebruik van sociale media heeft een keerzijde. Ik heb dus ook besloten er een mening over te hebben. Die is simpel: de techniek dient de mens. Natuurlijk is het bestaan van sociale media niet gevaarlijk, maar het gebruik ervan kan wel een keerzijde hebben. Zoals met veel dingen: het ligt eraan hoe je ermee om gaat.
Denk aan een auto. Die is an sich niet gevaarlijk. Een technisch samenvoegsel van onderdelen. Dat is materiaal. Pas als een mens zo’n apparaat met 180 kilometer per uur tegen een boom rijdt, is een auto gevaarlijk.
In principe ben ik voor technische vooruitgang. Ik heb bewondering wat de mensheid in haar relatief korte bestaan heeft weten te bedenken en maken. Hoe moet het zijn geweest toen de eerste trein reed? Tuurlijk worden er ook ‘slechte’ dingen bedacht. De guillotine is ook menselijk vernuft. Technisch is een kernbom knap bedacht. Maar het gevolg… Het is weer wat de mens ermee doet.
Ook zaken als internet en sociale media op dat internet zijn heel mooi. Prachtig. Punt is wel dat veel mensen zich niet bewust zijn van hoe zij sociale media gebruiken. Ik denk ook tig keer per dag: zal ik dit twitteren? Zal ik dat twitteren? Meestal doe ik het niet. Soms is iets leuk (of denk je dat het leuk is), maar meestal voegt iets helemaal niets toe. Kernafweging: bij twijfel niet inhalen… Tweede afweging: heeft iemand hier iets aan? Derde afweging: heb ik zin om hier tijd in te steken? Deze laatste afweging is geen sterke: twitteren is secondenwerk. Dat is meteen een nadeel…
In het pre-social-medialeven had je kroegpraat. Dat verliet de kroeg in principe niet. Hooguit werd iets één barkruk verder opgevangen en dacht die persoon er het zijne van. Tegenwoordig knalt iedereen alles maar op twitter, op facebook of op een eigen website… (*kuch*).
Ontelbaar veel berichten worden wereldwijd elke seconde op het web geplaatst. Miljarden bytes, nu. Nu. Nu. Nu. En nu. Er is altijd wel ergens iemand die iets twittert. Het is – globalistisch gezien – een oneindige brei van data. En waarom? Mensen willen delen. Altijd maar delen.
Een vriend van mij vertelde mij ooit op briljant eenvoudige wijze waarom hij niet alleen op vakantie zou willen. Hij zei: “Putters, als ik op een berg sta en een mooi uitzicht zie, wil ik iemand naast mij kunnen aanstoten en zeggen: ‘mooi uitzicht, hè?’ Zo simpel is het.”
En dit zei hij tien, vijftien jaar geleden. De mobiele telefoon was nog iets bijzonders. Facebook en Twitter waren nog niet bedacht. En toch was de gedachte die hij toen had de voedingsbodem voor waar nu, anno 2012, internetdiensten als Twitter en Facebook op groeien.
Afijn, ik dwaal af. Lees het lijstje links maar en denk er het jouwe van. En twitter er desnoods iets over. Of niet. Kijk maar.
