Het is man en zit in een kring van veertig vrouwen…

Het is man en zit in een kring van veertig vrouwen. Rara, wie is dat? Ik, vandaag op een kennismakingsochtend op mijn nieuwe stageschool.

Oke, ik moet het raadseltje iets nuanceren. Ik was niet de enige man in de kring van veertig leraressen. Er zaten nog drie heren in de kring… Maar daarvan was slechts één persoon, mijn mentor toevallig, ook leraar in een klas. De andere twee waren de directeur van de school en de intern begeleider.

Ofwel: komend schooljaar zijn mijn mentor en ik de enige mannen die voor de klas staan op deze school. Is dat bijzonder? Aan de ene kant niet, want algemeen bekend is dat het onderwijs tegenwoordig een vrouwenberoep is. Aan de andere kant is het wel bijzonder. Hoe kan het dat er maar zo weinig leraren, of ‘meesters’ voor de klas staan?

Er zijn al talloze artikelen over geschreven in kranten en tijdschriften. De ene schrijver beweert dat in het onderwijs te weinig ontwikkelmogelijkheden zijn voor de hedendaagse man. De ander meent dat het simpelweg een salaris-issue is. Allemaal indirecte redenen, als je het mij vraagt. De werkelijke reden, daar kan ik nu nog geen genuanceerde opmerking over maken. In de loop van mijn Pabo-studie denk ik er iets gefundeerds over te kunnen zeggen. Natuurlijk heb ik ideeën en vermoedens, maar die spui ik nog even niet.

Over de gevolgen van die femalisering van het onderwijs is iedereen het eens: da’s niet goed. Simpelweg is de gedachte dat het niet goed is dat kinderen op de basisschool alleen door vrouwen onderwezen worden, omdat daardoor hun wereldbeeld (nee, ik schuw geen grote woorden…) scheef trekt. Want tja, op de wereld is nog altijd ongeveer 50 procent man… Ook wordt gezegd dat het vooral voor allochtone leerlingen goed zou zijn als ze mannen voor de klas krijgen. In bepaalde culturen is er – of je het nu goed vindt of niet – een verschil tussen de rol van man en vrouw.

Nog één ding over dit onderwerp: niet alleen mijn huidige stageschool heeft een scheve verhouding. Het afgelopen halve jaar dat mijn studie nu oud is, zat ik in een klas op de Marnix Academie waarin aan het begin van het schooljaar 31 menschen zaten. 29 dames en 2 mannen. Het voordeel was in ieder geval dat iedereen de namen van de twee heren makkelijk kon onthouden…

Zoals duidelijk wordt uit de eerste alinea van deze blog: ik ga weer beginnen met een nieuw schooljaar. Vandaag kennis gemaakt met het team op mijn nieuwe stageschool. Dit keer in de wijk Korte Akkeren in Gouda. Iets meer in de buurt dan in Alphen aan den Rijn, waar ik tot de zomer mocht aanschuiven. Aanstaande dinsdag mijn eerste echte stagedag op deze school. Ik krijg een combiklas 6/7, met twaalf leerlingen in groep 6 en vijftien leerlingen in groep 7. En dat in één lokaal, in een mooie school uit – ik meen – de jaren dertig van de vorige eeuw. Een prachtige oude school, maar gelukkig wel met allemaal digitale schoolborden!

Ik heb er zin in!