In Moordrecht worden echtparen die 60 jaar zijn getrouwd bezocht door de burgemeester. Als ze dat willen, uiteraard. In september 2008 was het de beurt aan het echtpaar Baron. Het paar woont in één van de mooie oude huizen aan het Moordrechtse Westeinde, waar veel mensen het nog Dorpsstraat noemen. Het huis met het frisse grasveld voor de deur. In onderstaand artikel vertelt het paar wat vroeger de functie van dit pand was.
Ze leerden elkaar ruim zestig jaar geleden kennen toen ze allebei als vervanger bij de PTT werkten. Het echtpaar Hans en Stien Baron uit Moordrecht. Nog altijd wonen zij in wat ooit het postkantoor was in Moordrecht, aan het Westeinde. Maandag vierde het paar dat ze zestig jaar waren getrouwd, waarbij burgemeester Huub van der Meer hen een bezoekje bracht.
“We hebben elkaar leren kennen bij de post,” zegt Stien Baron. Dat was tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog. De vader van Hans was posthouder in Nieuwpoort. Stien werkte bij de PTT en werd overal heen gestuurd om zieken te vervangen en dergelijke. Stien: “Eerst werkte ik in een distributiecentrum in Krimpen aan den IJssel. Ik heb het daar best naar mijn zin gehad, maar ik verdiende maar 45 gulden.”
“Ja, per maand hè?” onderbreekt echtgenoot Hans haar verhaal. Stien: “Ja, en van die 45 gulden moest ik ook nog de kost betalen en elke dag het veer. Ik ging met de fiets naar mijn werk. Mijn vader zei op een gegeven moment: ‘Dat is geen baan, zorg maar dat je bij de PTT komt.”
Mevrouw Exalto, zoals ze toen nog heette, zat dicht bij het vuur. Haar vader – oorspronkelijk telegrafist in Amsterdam – was posthouder in Moordrecht en toen hij met pensioen ging, nam mevrouw Exalto het over. Exalto, dat is overigens een bijzondere naam. De oorsprong ervan ligt bij de naam Van den Hooge. Hans: “Mijn neef heeft dat eens uitgezocht, en het schijnt zo te zijn dat ze de naam Van den Hooge hebben vertaald naar het Latijn. Dat werd dus Exaltus, of Exalto.”
Nadat Hans en Stien elkaar leerden kennen, zijn ze een paar jaar later getrouwd in het gemeentehuis van Moordrecht, dat toen was gevestigd in wat nu het chinees restaurant is. “Wat ik me daarvan kan herinneren? Niet veel. Ja, we liepen er naartoe en daarna liepen we weer terug. Het was wel een mooie dag,” weet meneer Baron.
Hans Baron werd kantoorhouder in het pand aan het Westeinde nummer 4. Een kantoor aan huis, in feite. Zijn vrouw kwam bij hem in dienst, zo ging dat in die tijd. Uiteindelijk had mevrouw Baron 34 dienstjaren bij de PTT achter haar naam staan.
De voordeur van het huidige pand was het loket van het postkantoor. Inmiddels is deze niet meer in gebruik. In 1969 verhuisde het kantoor naar het ‘nieuwe’ kantoor onder aan de dijk, aan de Schielandstraat. Meneer Baron bleef er werken tot zijn pensioen. “Volgend jaar maart ben ik 25 jaar met pensioen,” zegt hij tevreden.
Stilzitten is er sindsdien niet bij voor het kwieke paar. Meneer Baron doet zelf nog het een en ander in de tuin. “Een half uur per dag bewegen is belangrijk,” wist burgemeester Van der Meer maandag te vertellen. Dat is geen probleem, volgens de schoonzoon van het paar: “Bij hem is het per dag eerder een half uur niet bewegen. Stilzitten kan hij niet, haha!”
