Voor de lokaal-regionale krant Het Kanaal heb ik politiek Moordrecht sinds 2001 en politiek Nieuwerkerk sinds pak-em-beet 2004 heel nauwgezet gevolgd. Als krant zaten we de politici en de bestuurders bovenop de huid. Vinger aan de pols, lekker controleren en vooral: de politieke gang van zaken en de feitelijke beslissingen duidelijk overbrengen aan de lezer. Orde brengen en duiden.
Weer een artikel dat kan worden toegevoegd aan het dossier Dorpshuis in Moordrecht. Dit verhaal kan onder het tabblad 'stand van zaken juni 2010'...
Het leek allemaal zo mooi, een paar jaar geleden. Moordrecht koerste langzaam maar zeker op fusie af en ja, dan komt de vraag onvermijdelijk op wat er met een overbodig gemeentehuis zou moeten gebeuren. In een column opperde ik in de zomer van 2008 al eens om het Raadhuis om te bouwen tot Praathuis. Ambtenaren eruit en dan een museum erin, in combinatie met een soort dorpshuis.
Judith Kuipers is een jonge muzikante, die met een aantal gelijkgestemde (sorry voor de taalgrap) generatiegenoten enthousiasme voor muziek wil overbrengen. En tegelijkertijd een boterham wil verdienen in de muziek. Een mooi streven. Dit verhaal schreef ik toen zij met het J.O.N.G.-ensemble haar geboortedorp Moordrecht aandeed in februari 2010. O ja: de foto erbij vind ik zelf erg leuk. Mijn ervaring is dat muzikanten snappen dat een fotograaf iets bijzonders wil laten gebeuren in een beeld. En dat kan al met iets eenvoudigs worden bewerkstelligd. Zoals het richten van een dwarsfluit als ware het een kruisboog...
Mensen met een hobby. Altijd leuk in de krant. Zoals daar zijn Koos en Katha uit Nieuwerkerk. Hij, en daarna ook zij, raakte in de ban van het automerk Saab. Toevallig kende ik dit stel uit mijn buurt, dus een afspraak was snel gemaakt. Met dit verhaal als resultaat. Voor de foto zijn we speciaal naar de IJssel gereden, in verband met de mooie winterzon. Onder het verhaal werd de pagina gevuld door een man die elk jaar meer dan duizend liter erwtensoep maakt... Ook een hobby...
De Zuidplaspolder heeft tussen pakweg 1997 en 2012 veel verhalen opgeleverd. Ik heb er veel, heel veel over geschreven. In de Zuidplaspolder waren/zijn heel veel bouwplannen. En kassen moeten verdwijnen of verhuizen. Dit is een verhaal dat ik maakte over één van de eerste kassen die werden opgekocht en gesloopt. Met tuinder Jan Stofbergen in Nieuwerkerk in 2010.
Het leven is soms droevig. Dus ook krantenverhalen zijn soms droevig. In Moordrecht overleed een echte dorpsslager, Jan Otterspeer. Omdat hij een man was die iedereen in het dorp wel kende, vond ik het verhaal dat zijn vrouw en dochter mij vertelden de moeite waard voor de krant. Een echt dorpsverhaal.
Marjon de Graas is per 1 januari 2010 directeur geworden van basisschool De Achtbaan in Moordrecht. Dergelijke nieuwtjes zijn altijd een mooie aanleiding om een verhaal in de krant te publiceren.
Peter Struijk, alias Peter Strykes, is een zanger die in Moordrecht woont. In 2010 maakte ik een verhaal met hem, over zijn leven, zijn carrière, zijn toekomstplannen. Ik vond het mooi: hij ziet er nog steeds uit als een rocker in de stijl van dat bandje Europe ('The Final Countdown). Maar hij wilde niet meer rocken, maar andere muzikale uitdagingen zoeken. Afijn, daar vertelde hij over. Zie ook DEZE foto in actie.
Jan Spelt is een man die vanaf pak-em-beet 1980 tot 2010 actief was in politiek Moordrecht. Vlak voor de gemeentelijke fusie werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. In tal van artikelen en verhalen speelde Spelt een rol. Dit was min-of-meer zijn politieke afscheid. Hoewel, bij Spelt weet je dat nooit... Onder het verhaal een foto-repootje van een afscheidsreceptie voor mensen die politiek actief waren in Moordrecht in een aantal decennia voor de fusie. Elke foto heeft een verhaal...